Vandaag gaan we de kustroute afrijden vanaf Santa Barbara naar Carmel, Highway 1. Deze staat bekend als de mooiste kustroute ter wereld. Met als kers op de taart de 17 mile drive bij Monterey. Als we Santa Barbara hebben verlaten komen we na ruim een uur rijden bij het eerste mooie uitzichtpunt, een school pelikanen. Prachtig om al deze vogels bij elkaar te zien op de enorme rotsen. Op de parkeerplaats worden we voor we de auto weer ingaan belaagd door de squirrels. Pieter is net de rattenvanger van Hamelen als hij ze ons laatste stukje brood voert.

Volgende stop is Hearst Castle in San Simeon. Dit enorme kasteel met 165 kamers, 2 swimming pools en diverse cottages behoorde destijds toe aan krantenmiljonair William Randolph Hearst. Hij gaf in 1919 opdracht aan architecte Julia Morgan een bescheiden buitenhuis op de heuvel te bouwen. Het werd iets groter. Een staaltje grootheidswaanzin is beter omschreven. We hebben er niet zo heel veel zin in om ons als schapen te laten transporteren met de bus met honderden andere toeristen naar het kasteel, dus bekijken we in het Visitor Centre de boeken en foto's om een indruk te krijgen.

We zitten nog niet heel lang in de auto als we er weer uit moeten voor de zeeolifanten. Grappige maar niet ongevaarlijke dieren die liggen te zonnen op het strand. Tegen 3 uur 's middags is de tank leeg en hebben we zelf ook wel zin in wat brandstof. We stoppen in Big Sur bij een heel oud tanksstation van Shell waar we door een lekkere pompbediende geholpen worden: Een donkere man met een een overal die hem heel sexy maakt. Jammergenoeg doet ie niet veel later een saai shell jasje erover als ik 'm stiekem aan het fotograferen ben. Bij dit tankstation zit een theeschenkerij annex bakkerij en restaurant. Ze verkopen er heerlijke taarten en echte ijsthee. Verder is er nog een spirituele tuin en een kleine gallery. Het is kleine leefgemeenschap a la jaren 60. Make love not war principe.

Nadat we Big Sur zijn doorgereden zullen we nog diverse malen stoppen om van het prachtige uitzicht te genieten en uiteindelijk onze bestemming bereiken. Dat is Monterey en ligt een 2 uur rijden van San Francisco.

In de plaatselijke bibliotheek zie ik als we er langs rijden dat ze wireless internet hebben en er moet nog een hotel geboekt worden. Via Hotwire.com wagen we een gokje en het geluk is met ons: op nog geen 5 minuten rijden ligt ons net 3 weken oude hotel. Als we aankomen is de reservering echter nog niet binnen en gaan we eerst maar wat drinken of Fishermans Wharf. Jawel het heet hetzelfde en het ruikt hetzelfde als de Fishermans Warf van San Francisco, naar frituurvet en ook hier winkels vol met toeristische meuk. Het biertje is lekker en we genieten nog van de namiddagzon. Als we teruglopen naar het hotel gaan we eerst vast een hapje eten zodat we er later niet meer uit moeten. Het wordt de Italiaan die ik op de heenweg al gespot had. Echt Italiaans, met bruschetta, polenta en echte espresso. Kijk daar worden we vrolijk van! En teruggekomen in het hotel worden we nog vrolijker want de hotelkamer is supergaaf! Mooi ingericht en alles dus spiksplinternieuw. Dat wordt lekker slapen!